Kennisnetdiner: Orlando 27 oktober 2008
Onderwerp: Flexibilisering in het Onderwijs
Waarom (voorgerecht), Wat (hoofdgerecht), Hoe (dessert)
Verslag van Pieter Vorstenbosch
Waarschuwing: Dit verslag heeft niet de intentie volledig te zijn. Het geeft alleen impressies van de levendige discussie.
WAAROM
Aanwijzing: Houd rekening met het verschil tussen jongeren en volwassenen. Jongeren verkeren in een levensfase waarin zij niet direct keuzes kunnen maken over welke onderwerpen zouden moeten leren op dit moment. Volwassenen kunnen dit vanuit hun leef- en werkcontext wel.
Maatwerk is niet steeds nieuwe dingen verzinnen maar veelal standaardiseren. Met optimaal standaardisatie kun je maatwerk leveren.
We spreken af dat wet en regelgeving voor de uitkomst van deze discussie geen belemmering hoeft te betekenen.
Voor de jongeren van 16-20 is sociale cohesie behoorlijk belangrijk. Dat betekent dat er voor deze groep ook een limiet aan tijddifferentiatie zit.
Als je redeneert vanuit de toekomst van jongeren kun je in ons onderwijs twee richtingen onderscheiden: Voorbereidend op vervolg opleiding of voorbereidend op werk.
We moeten ook meenemen dat
· we leerlingen moeten voorbereiden op Life Long Leren
· we een bepaald minimum garanderen waarin het bedrijfsleven vanuit het korte termijnsperspectief niet meer in geïnteresseerd is.
· Leerlingen over het algemeen vinden dat de school eisen aan hen moet stellen
· Leerlingen cijfers willen zien om hun eigen voortgang te monitoren
· In het onderwijs we nog erg vaak vanuit groepen redeneren en niet vanuit individuen
Conclusie is dat flexibilisering moet, maar niet voor alle studenten. (doelgroepbeleid dus) Bijvoorbeeld omdat jonge studenten hun eigen maatwerk niet goed kunnen bepalen.
Samenvattend over het Waarom:
1. Inspelen op verschillen tussen leerders die zich uiten in kenmerken voor het leerproces en doelstelling van de leerder
2. Inspelen op de vraag van de snel veranderende maatschappij
WAT
(moeten/kunnen we flexibiliseren)
Tijd, variatie in curriculum aanbod, leerstijl, leerpsychologisch, EVC, distributie van het aanbod
Tijd gaat niet in alle gevallen op omdat je bij jongere leerlingen ook rekening moet houden met sociale cohesie.
Aanbod- en niveaudifferentiatie.
Casus Rekenniveau in deel C van LLB
Voor 60% is MBO eindonderwijs voor 40% niet. Toch is het rekenniveau gelijk.
Neem als voorbeeld een lasser die goed kan lassen maar minder kan rekenen.
Deze zou niet kunnen slagen terwijl wanneer hij uitstroomt naar het beroep toch prima zou kunnen voldoen. (Flexibiliseren in diplomering?)
Het lijkt er op dat de wijze waarop LLB gestandaardiseerd is de verkeerde manier is.
Aan de andere kant is er de vraag of flexibilisering niet nivellering in niveau in de hand werkt. (valkuil)
Leerstijl, leerpsychologie
We hebben te weinig ervaring met hierin te flexibiliseren.
EVC
Is het instrument om maatwerk aan te bieden maar ons systeem belemmert deze manier van werken. (denk aan kleine groepen)
Distributie van het aanbod
Online of onsite
HOE
Alles opdelen in kleine delen en voor ieder individu de verschillende onderdelen aan elkaar koppelen.
Voor de jongeren 16-19 verschillende arrangementen voorbakken.
Er van uitgaand dat leren niet lineair is en dat er informeel ook veel geleerd wordt zou je praktijk, theorie en EVC meer aan elkaar moeten koppelen.
Vakanties afschaffen en naar 24/7 model toegroeien. Je kunt bijvoorbeeld als leerling in (voormalige) vakantieperiodes deficiënties oplossen. Leegstand kost geld en onze gebouwen staan een behoorlijk percentage leeg. (12 op 52 weken)
Zouden we niet duidelijker moeten zijn wat we verwachten van onze leerlingen als het gaat om doelen en het leerproces?
Over het HOE wordt regelmatig verwezen naar de beperkingen die de wet ons oplegt maar de wet houdt minder tegen dan je denkt. Creatiever mee omgaan.
Ben benieuwd wat er bij terugkomst is blijven hangen van deze mooie ronde tafel gesprekken. Wie weet nemen jullie het EI van Columbus mee terug.
Leuk idee trouwens
Een reactie plaatsen
<< Startpagina