Nashville - epiloog van Jef
Rondkijken in een ander land, een andere cultuur levert een persoonlijke leerwinst op. Ik ben enerzijds wat beter in staat de eigen situatie (meer) naar waarde te schatten en anderzijds een aantal nieuwe inzichten in te brengen, zowel professioneel (onderwijs) als algemeen (cultuur).
Amerika is een prachtig land, de mensen zijn vriendelijk, amicaal vaak (‘hi darling, hey guys’). Een aantal zaken zijn aan mij niet zo besteed. Dingen, zoals een cursus ‘Learn to be rich´, reclame op plekken waar je er letterlijk niet omheen kunt, consumeren tot je er bij neervalt, life reclame tijdens een voorstelling. Maar goed, die zaken zijn in eerdere berichten al ruimschoots aan bod gekomen.
En dan Nashville. Ik had me de stad voorgesteld als een beetje saaie stad in een woestijnachtige omgeving. Je kunt je dus vergissen. Een must voor muziekliefhebbers van life-muziek en uitgaan. In veel van de kroegen beginnen bandjes al vanaf ’s morgen tot diep in de nacht life-optredens te geven. Muziek is ze met de paplepel ingegoten. De kwaliteit varieert dan ook van hoog tot erg hoog. Maar er moet keihard gewerkt worden, ze spelen voor de fooien die ze krijgen en de CD’s die ze verkopen. Dat is nog wat anders dan Idols, waar een grote massa mensen hoopt zonder al te veel moeite snel rijk en beroemd te worden. Misschien ligt daar wel een prachtige metafoor: een conferentie over ICT in het onderwijs in een stad als Nashville: Je bent er niet met technologie alleen, het gaat ook om passie, creativiteit en keihard werken!
Ik kijk terug op een geslaagde studiereis. De sfeer binnen de groep was prima, we hebben veel gezien en de conferentie heeft een aantal nieuwe inzichten opgeleverd, al waren veel presentaties matig van vorm en inhoud. Ook het niveau van de onderwijsontwikkeling en de toepassing van ICT leek nog niet van een bijster hoog niveau te zijn. Nu kunnen we met zijn allen wel roepen dat wij dus beter zijn, maar laten we eerlijk zijn: ons denken en streven gaan wellicht verder (competentiegericht onderwijs), maar we hebben nog een hele hoop op te lossen. Juist het delen van dat inzicht met elkaar, samn met het uitwisselen van eigen ervaringen en het kijken over de grens geven een studiereis als dit naar mijn idee een meerwaarde.
Het zit er weer op. De jetlag eruit geslapen, de was weer schoon in de kast, de eerste boterham met pindakaas smaakte prima. Geen ‘good morning, sweetie, do you like some juice?’ maar ‘goede morgen, oh lekker, pers je voor mij ook wat sinaasappels uit?’.
Het hele avontuur lijkt ineens heel ver weg, als iets onwezenlijks. Het voelt aan alsof je een tijdje een heel een heel ander leven geleid hebt , bijna een ´SecondLife´.
Jef van den Hurk
Amerika is een prachtig land, de mensen zijn vriendelijk, amicaal vaak (‘hi darling, hey guys’). Een aantal zaken zijn aan mij niet zo besteed. Dingen, zoals een cursus ‘Learn to be rich´, reclame op plekken waar je er letterlijk niet omheen kunt, consumeren tot je er bij neervalt, life reclame tijdens een voorstelling. Maar goed, die zaken zijn in eerdere berichten al ruimschoots aan bod gekomen.
Ik kijk terug op een geslaagde studiereis. De sfeer binnen de groep was prima, we hebben veel gezien en de conferentie heeft een aantal nieuwe inzichten opgeleverd, al waren veel presentaties matig van vorm en inhoud. Ook het niveau van de onderwijsontwikkeling en de toepassing van ICT leek nog niet van een bijster hoog niveau te zijn. Nu kunnen we met zijn allen wel roepen dat wij dus beter zijn, maar laten we eerlijk zijn: ons denken en streven gaan wellicht verder (competentiegericht onderwijs), maar we hebben nog een hele hoop op te lossen. Juist het delen van dat inzicht met elkaar, samn met het uitwisselen van eigen ervaringen en het kijken over de grens geven een studiereis als dit naar mijn idee een meerwaarde.
Het zit er weer op. De jetlag eruit geslapen, de was weer schoon in de kast, de eerste boterham met pindakaas smaakte prima. Geen ‘good morning, sweetie, do you like some juice?’ maar ‘goede morgen, oh lekker, pers je voor mij ook wat sinaasappels uit?’.
Het hele avontuur lijkt ineens heel ver weg, als iets onwezenlijks. Het voelt aan alsof je een tijdje een heel een heel ander leven geleid hebt , bijna een ´SecondLife´.
Jef van den Hurk
Een reactie plaatsen
<< Startpagina