Gisterenavond werd een groep vertegenwoordigers vanuit de AOC's en ROC's op uitnodiging van Kennisnet door Magda Bruin en Leo Bakker meegenomen*) naar een prima restaurant om te praten over kennisuitwisseling en het opbouwen van een kenniscommunity. Hoe organiseer je het opzetten van kennissystemen, hoe maak je uitwisseling mogelijk, wat zijn de randvoorwaarden en hoe ondersteunt dat zo optimaal mogelijk de onderwijsinnovatie?De avond werd ingeleid door Rod Townley, "Dean IT-Engineering & Futures" van het Piedmont College, onder andere verantwoordelijk voor het Sakai project.
Hij gaf een zeer inspirerende presentatie waarin hij het belang aangaf van samenwerking, open source en het inzetten van (systemen als) Second Life.
Wanneer Rod het heeft over samenwerking beperkt hij zich niet tot de regio. Hij denkt mondiaal en zoekt contacten tot in Singapore en China. Daar ligt een geweldige markt van mensen die graag goed opgeleid willen worden! Andersom kunnen we veel leren en kennis delen met instituten wereldwijd.
Second Life kan dat mogelijk maken. Voor veel mensen echter is Second Life nog iets volledig onbekends. Voor hen is het interesant om dit verhaal van Pierre Gorissen te lezen, gepubliceerd op de e-learning themasite. Meer informatie staat hier, hier, hier, en natuurlijk hier.
Onder het genot van een prima maaltijd ontstond er aan iedere ronde tafel een zeer levendige discussie naar aanleiding van het verhaal van Rod. Waarom zou je (als ROC) iets in China willen doen? Kennis en content delen met collega instellingen, prima, samenwerken waar dat zinnig is ok, maar wat levert dat uiteindelijk (onszelf) op? Zo vloog er van alles over tafel.
Persoonlijk ben ik heel benieuwd of Kennisnet de boodschap van Rod, namelijk om serieus te gaan kijken naar (zaken als) Second Life, oppakt en op de een of andere manier gaat faciliteren. Wanneer daarbij het initiatief wordt overgelaten aan afzonderlijke instellingen ben ik namelijk bang dat we nog een lang traject voor de boeg hebben...
Het idee dat je een opleiding kunt aanbieden via een omgeving als SecondLife was voor mij een eye-opener. Of we er nu meteen vanalles mee kunnen is punt twee maar nader onderzoek naar de mogelijkheden van dergelijke game-achtige omgevingen lijkt me heel gewenst. Ik ben het met Willem eens dat we dat niet als afzonderlijke instellingen moeten doen. Misschien met een paar doordouwers eens (binnen Second Life of iets anders) een online cursus opzetten over een één of ander onderwerp dat zelf ook weer met dit thema te maken heeft?
Een reactie plaatsen
<< Startpagina